Etapowa praca z blizną po cesarskim cięciu

Faza I, czyli pierwsze siedem dni po operacji

W tym okresie blizna nie jest jeszcze uformowana i pomimo, że często jest on traktowany jako etap przejściowy, to właśnie te pierwsze 7 dni są kluczowe dla formowania się zrostów pooperacyjnych.

W fazie I, możemy z powodzeniem wykonywać drenaż limfatyczny okolic sąsiadujących z blizną, takich jak brzuch i kończyny dolne. Drenaż ten ma zasadniczy wpływ na gojenie się tkanek, redukcję obrzęku oraz przyspieszenie odpływu limfy, co skutkuje lepszym zaopatrzeniem drenowanej okolicy w krew, tlen i składniki odżywcze. Jest to proces wykonywany z wykorzystaniem specjalistycznych chwytów, zapewniających delikatność i skuteczność, bez ryzyka uszkodzenia naczyń limfatycznych.

Podczas wykonywania drenażu limfatycznego brzucha, istotne jest uwzględnienie podziału tego obszaru na część nadpępkową i podpępkową. Chłonka z obszaru nad pępkiem jest prowadzona ku górze wzdłuż żyły piersiowo-nabrzusznej do węzłów pachowych piersiowych, natomiast chłonka z okolicy podpępkowej jest kierowana ku dołowi wzdłuż przebiegu żyły nadbrzusznej – do pasma poziomego węzłów pachwinowych powierzchownych. Dokładne opracowanie tego pasma ma kluczowe znaczenie w procesie rekonwalescencji, nie tylko w kategorii gojenia się rany pooperacyjnej, ale również w formowaniu się samej blizny.

A czym jest autodrenaż? 

Jest zasadniczą częścią postępowania w fazie I, którego świeżo upieczona mama może nauczyć się wykonywać samodzielnie. Może być on wykonany ręcznie (tzw.manualny drenaż limfatyczny) lub przy użyciu szczotki, zgodnie z metodą ScarBrushing. Autodrenaż powinien być wykonywany 2-3 razy dziennie przez 10-15 minut.

Faza II, okres 6-8 tyg. po operacji

W drugim etapie przechodzimy do fazy proliferacji i angiogenezy. Brzmi bardzo skomplikowanie, ale jest to fizjologiczny proces, w którym warto kontynuuować drenaż limfatyczny obszarów ciała sąsiadujących z blizną oraz w końcu można rozpocząć bezpośrednią pracę z blizną pooperacyjną.

Sesje drenażu limfatycznego na tym etpie trwają zwykle 30-45 minut i powinny być wykonywane regularnie, aby osiągnąć najlepsze rezultaty. W zakresie bezpośredniej praca z blizną stosujemy delikatne techniki rozluźniania mięśniowo-powięziowego, które mają na celu poprawę elastyczności i wyglądu blizny oraz otaczających ją tkanek. Natomiast sesje terapeutyczne w gabinecie trwają zazwyczaj 30-45 minut i są przeprowadzane 1-2 razy w tygodniu.

Jako element pracy z blizną w fazie II, możemy również włączyć stosowanie specjalistycznych preparatów kosmetycznych przeznaczonych do pielęgnacji blizn. Stosowanie tych preparatów może dodatkowo wspomóc proces gojenia się i poprawić wygląd blizny. Ważne jest jednak minimalizowanie ilości aplikowanych preparatów w trakcie pracy manualnej, by uniknąć nadmiernego ślizgania się po skórze i umożliwiać pewne i precyzyjne uchwycenie tkanek.

Faza III, okres do 0,5-2 lat po operacji 

W trzecim etapie, określanym także jako modelowanie/przebudowa, przechodzimy do długoterminowej pielęgnacji blizny. Ten okres może trwać od 6-8 tygodni do nawet 0,5-2 lat po operacji. Wdrażamy wtedy zaawansowane techniki pracy bezpośredniej z blizną, które mają na celu dalszą poprawę jej wyglądu i elastyczności.

Modelowanie blizny

W tej fazie rozpoczynamy intensywną pracę bezpośrednią z blizną, która obejmuje zarówno techniki masażu głębokiego, jak i bardziej zdecydowane techniki rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Celem jest modyfikacja struktury i wyglądu blizny, aby uzyskać jak najbardziej estetyczny efekt. Pamiętajmy, że w tym okresie możliwy jest jeszcze największy remodeling blizny, więc regularne interwencje osteopatyczne i fizjoterapeutyczne mogą wpłynąć na orientację włókien kolagenowych i poprawić jej wygląd. 

Mimo zaawansowanych technik terapeutycznych, regularna domowa autoterapia na każdym etapie odgrywa kluczową rolę w pielęgnacji blizny. Warto kontynuować wykonywanie odpowiednich ruchów i technik terapeutycznych w warunkach domowych, aby utrzymać osiągnięte efekty i przyspieszać proces gojenia.  Jest to również czas, w którym kobieta widzi wyraźne wyniki swoich wysiłków i może poczuć satysfakcję z postępów w leczeniu blizny.

W okresie trzecim nadal można stosować kinesiotaping, czyli naklejanie elastycznych taśm na skórę wokół blizny. Taśmy te pomagają w redukcji obrzęku, poprawiają cyrkulację krwi i zbliżają brzegi blizny, co zapobiega jej rozciąganiu i może zapobiec tworzeniu się blizn przerosłych oraz bliznowców.

Kontynuacja wizyty u fizjoterapeuty niezmiennie stanowi istotną rolę w procesie formowania blizny. Specjalista może na bieżąco dostosować terapię do indywidualnych potrzeb pacjentki, monitorować postępy w procesie gojenia oraz udzielać wsparcia i porad w kwestiach związanych z pielęgnacją blizny w domu.

W fazie trzeciej po cięciu cesarskim, intensywna praca bezpośrednia z blizną, kontynuacja autoterapii oraz wsparcie fizjoterapeuty są kluczowe dla osiągnięcia ostatecznego efektu i poprawy wyglądu blizny. Nie warto obniżać zaangażowania w proces terapii blizny, ponieważ właśnie teraz możliwe są największe zmiany w jej strukturze i wyglądzie.

 

Emilia Adamczyk