Mamo tato,  czy wiecie czym są testy przesiewowe wykonywane u noworodka?

Badania przesiewowe noworodków są to masowe badania przesiewowe obejmujące wszystkie noworodki. Mają na celu wczesne wykrycie niektórych wrodzonych wad rozwojowych noworodka i wdrożenie postępowania leczniczego.

Badania przesiewowe umożliwiają wykrycie chorób, które nie dają charakterystycznych objawów klinicznych (lub objawy pojawiają się zbyt późno aby podjąć skuteczne leczenie), a nie leczone prowadzą do zaburzeń rozwoju dziecka.

W okresie noworodkowym obowiązują następujące testy przesiewowe:

• test w kierunku zaburzeń rozwoju somatycznego: pomiar masy ciała, długości ciała, obwodu głowy i klatki piersiowej,
• test w kierunku wykrycia wrodzonych chorób metabolicznych:
• fenyloketonurii (PKU)
• hipotyreozy (wrodzonej niedoczynności tarczycy)
• mukowiscydozy,
• SMA (Rdzeniowy zanik mięśni)
• test w kierunku wykrycia wrodzonej dysplazji stawów biodrowych,
• badanie przesiewowe słuchu.

Każdy noworodek ma także wykonywane także przesiewowe badanie pulsoksymetryczne mające na celu wczesnego wykrycia bezobjawowych wad serca.

Badanie przesiewowe słuchu u noworodka, czyli badanie otoemisji akustycznej

• Badanie przeprowadza się w 2. dobie życia
• Badanie polega na umieszczeniu sondy w przewodzie słuchowym zewnętrznym i rejestrowaniu potencjałów
• Badanie jest przeprowadzone w wyciszonym pomieszczeniu podczas naturalnego snu noworodka
• Wyniki badania interpretowane są automatycznie
• Potwierdzeniem badania jest certyfikat w książeczce zdrowia dziecka
• Jeśli test wypadnie nieprawidłowo – powtarza się go w dniu wypisu dziecka ze szpitala
• Niezależnie od wyniku należy przeprowadzany jest wywiad z mamą dziecka dotyczący czynników ryzyka uszkodzenia słuchu, później zostanie on udokumentowany razem z wynikiem badania słuchu w Karcie Przesiewowego Badania Słuchu.

Czy odpowiednio ubieramy naszego maluszka? Jak zapewnić mu optymalne warunki cieplne

Komfortowa temperatura dla dziecka jest podobna do temperatury komfortowej dorosłego. Ze względu na dużą powierzchnię skóry w stosunku do masy ciała i nieuregulowany jeszcze mechanizm termoregulacji, niemowlęta są bardziej narażone na skutki wysokich i niskich temperatur. By upewnić się, że dziecko jest odpowiednio ubrane dotknij jego karku i plecków, które powinny być suche i ciepłe. Temperatura rączek i nóżek nie jest wiarygodna.

W macicy noworodek przebywał cały czas w temperaturze około 36–37°C – takiej, jaką ma Twoje ciało. Teraz bardzo szybko musi przystosować się do niższej o około 15°C! Nic dziwnego, że początkowo dziecku jest bardzo zimno. Jeśli byłoby mokre, tak jak w życiu płodowym, następowałaby u niego szybka utrata ciepła przez parowanie. Dlatego po porodzie ciałko dziecka musi być dokładnie osuszone. Noworodek szybko traci ciepło, ponieważ jego mechanizmy termoregulacji nie funkcjonują jeszcze zbyt sprawnie. Ośrodek termoregulacji przez pierwszy miesiąc stopniowo dojrzewa, dzięki czemu niemowlę potrafi radzić sobie z niewielkimi wahaniami temperatury.

Przegrzewając w tym okresie malucha możemy spowodować spadek jego odporności i reakcje na najmniejsze podmuchy zimnego powietrza. W mieszkaniu należy utrzymywać taką temperaturę, aby lekko ubranemu dziecku nie było ani za zimno, ani za gorąco. Dla niemowlęcia optymalna temperatura to zwykle około 20—21°C, przy czym wahania nie powinny przekraczać 1—2°C – takie zalecenie jest łatwiej przestrzegać w miesiącach chłodnych, gdy można regulować ogrzewanie. Staraj się nie kłaść dziecka blisko grzejnika.

W miesiącach gorących osłaniaj pomieszczenie, w którym przebywa dziecko, przed silnym słońcem i regularnie, a nawet stale je wietrz. Nie poleca się stosowania w takich pomieszczeniach klimatyzatorów, gdyż wydmuchiwany strumień zimnego powietrza powoduje duże lokalne wahania temperatury. Bezpieczniej otworzyć drzwi, aby chłodne powietrze mogło powoli przechodzić z innych pomieszczeń. O regularnym wietrzeniu pokoju dziecka nie zapomnij również w chłodnych porach roku, ale wcześniej przenieś malucha do innego pomieszczenia. Zaleca się raczej szybkie wietrzenie poprzez otwarcie kilku okien na kilka lub kilkanaście minut. Powietrze dobrze się wymieni, a jednocześnie pomieszczenie się zbytnio nie wychłodzi.

Po krótkim wietrzeniu nie należy włączać dodatkowego ogrzewania, ponieważ łatwo może to doprowadzić do nadmiernego wzrostu temperatury i zmniejszenia wilgotności powietrza w pokoju.

Kiedy możemy wyjść na spacer?

Na spacer wybierzcie porę w której nie będziesz musiała się nigdzie spieszyć. Z czasem rodzinny spacer wpisze się w Wasz rytm dnia codziennego. Przed wyjściem nakarm i przewiń malucha. Zabierzcie ze sobą do torby: pieluchy tetrowe do wycierania buzi, pieluchy jednorazowe, chusteczki nawilżane do wycierania pupy, ubranko na zmianę oraz sweterek lub dodatkowy kocyk. Jeśli wybieracie się na dłuższy spacer, pomyśl o spakowaniu książki i przekąski dla siebie. Przed wyjściem może was powstrzymać śnieg, deszcz i spadek temperatury poniżej –5 st. C. Natomiast latem, pomiędzy godziną 11.00 a 15.00 lepiej przebywać w cieniu, ponieważ skóra dziecka do 1 r.ż. jest bardzo wrażliwa i podatna na poparzenia. Na 20-30 minut przed spacerem posmaruj skórę maleństwa (w miejscach nie przykrytych odzieżą) preparatem ochronnym przed promieniowaniem słonecznym.